بررسی اثرات تزریق آگونیست و آنتاگونیست گلوکوکورتیکویید در ناحیه پشتی هیپوکمپ بر ذخیره حافظه فضایی در مدل یادگیری احترازی مکانی

نویسندگان

عباسعلی وفایی

a. a. vafaei dept. of neurophys iology of memory. institute of physiology. prague. czeeh republ icجمهوری چک، انستیتو فیزیولوژی پراگ، بخش نروفیزیولوژی حافظه علی رشیدی پور

a. rashidy-pour dept. of physiotogy. isfahan and scmnan univcrxitlcs of ~ lc d i ca l sciences. iranدانشگاههای علوم پزشکی سمنان و اصفهان، بخش فیزیولوژی محمدرضا شریفی

m. r. shariffi dept. of physiotogy. isfahan and scmnan univcrxitlcs of ~ lc d i ca l sciences. iranدانشگاههای علوم پزشکی سمنان و اصفهان، بخش فیزیولوژی جان بورش

j. buresh dept. of neurophys iology of memory. institute of physiology. prague. czeeh republ icجمهوری چک، انستیتو فیزیولوژی پراگ، بخش نروفیزیولوژی حافظه

چکیده

سابقه و هدف: شواهد زیادی نشان می دهند که گلوکوکورتیکوئیدهای مترشحه از قشر غده فوق کلیه در طی حالات هیجانی بر ذخیره حافظه اثر می گذارند. وجود گیرنده های گلوکوکورتیکوئید با تراکم بالا در ناحیه پشتی هیپوکمپ احتمال نقش آن در ذخیره حافظه، در این ناحیه مطرح می سازد. هدف این تحقیق بررسی اثر تعدیل فعالیت گیرنده گلوکوکورتیکوئید در ناحیه پشتی هیپوکمپ بر ذخیره حافظه فضایی و تثبیت اطلاعات تازه آموخته شده در مدل یادگیری احترازی مکانی است. مواد و روش ها: موش های نر نژاد لانگ ایوانز (long-evans) با وزن 280 تا 320 گرم در این مطالعه استفاده شدند. ابتدا به صورت دو طرفه روی ناحیه پشتی هیپوکمپ کانول راهنما قرار داده شد. یک هفته بعد، موش تحت یادگیری فضایی مدل احترازی مکانی آموزش داده شد. در طی آموزش (30 دقیقه) در دستگاه احترازی مکانی، حیوان یاد می گرفت که با کمک اشیا اطراف مکان دریافت شوک (ناحیه منع شده) را شناسایی کند و از ورود به آن خودداری کند. بلافاصله و در زمان های 60 و 120 دقیقه بعد از آموزش، دگزامتازون 0.1 میکروگرم و در 0.6 (3 میکرولیتر به ازای هر طرف) به عنوان آگونیست و یا ru38486 با (3 نانوگرم در 0.6 میکرولیتر به ازای هر طرف) به عنوان آنتاگونیست گیرنده گلوکوکورتیکوئید به صورت دو طرفه داخل هسته فوق تزریق شد. بیست و چهار ساعت بعد از آموزش، میزان حافظه فضایی موش برای احتراز کردن از مکان شوک ارزیابی شد. این ارزیابی در یک دوره 30 دقیقه ای با کمک دو ملاک مدت زمانی که طول می کشید تا حیوان برای بار اول وارد ناحیه منع شده (شوک) شود و تعداد دفعات ورود به ناحیه منع شده اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد که تزریق آگونیست گلوکوکورتیکوئید بلافاصله و تا 60 دقیقه پس از اکتساب یادگیری، به طور قابل توجهی ذخیره حافظه فضایی را افزایش داده است (p<0.01). برعکس، تزریق آنتاگونیست گلوکوکورتیکوئید به طور معنی دار ذخیره حافظه فضایی را کاهش داده است (p<0.01). تزریق داروها 120 دقیقه بعد از آموزش اثر معنی داری بر ذخیره حافظه فضایی نداشت. نتیجه گیری: یافته های فوق نشان می دهد که ناحیه پشتی هیپوکمپ و فعال شدن گیرنده های گلوکوکورتیکوئید در این ناحیه نقش مهمی در تعدیل ذخیره اطلاعات تازه آموخته شده فضایی مربوط به حوادث هیجانی حداقل تا 60 دقیقه بعد از آموزش به دنبال رخداد حادثه را دارند.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

بررسی اثرات تزریق آگونیست و آنتاگونیست گلوکوکورتیکویید در ناحیه پشتی هیپوکمپ بر ذخیره حافظه فضایی در مدل یادگیری احترازی مکانی

سابقه و هدف: شواهد زیادی نشان می دهند که گلوکوکورتیکوئیدهای مترشحه از قشر غده فوق کلیه در طی حالات هیجانی بر ذخیره حافظه اثر می گذارند. وجود گیرنده های گلوکوکورتیکوئید با تراکم بالا در ناحیه پشتی هیپوکمپ احتمال نقش آن در ذخیره حافظه، در این ناحیه مطرح می سازد. هدف این تحقیق بررسی اثر تعدیل فعالیت گیرنده گلوکوکورتیکوئید در ناحیه پشتی هیپوکمپ بر ذخیره حافظه فضایی و تثبیت اطلاعات تازه آموخته شده د...

متن کامل

بررسی اثر تخریب هسته قاعده ای جانبی و مرکزی آمیگدال بر اثرات تعدیلی حافظه فضایی ناشی از تزریق گلوکوکورتیکوئیدها در ناحیه پشتی هیپوکمپ

سابقه و هدف: شواهد زیادی نشان می دهد که گلوکوکورتیکوئیدها فرآیند ذخیره حافظه را در حیوان و انسان تعدیل می کنند. گزارش شده که افزایش ذخیره حافظه احترازی (یک نوع حافظه شرطی) ناشی از تزریق گلوکوکورتیکوئید مصنوعی (دگزامتازون) در ناحیه پشتی هیپوکمپ به وسیله تخریب هسته قاعده ای جانبی آمیگدال بلوک می شود. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثرات تخریب دو طرفه هسته های قاعده ای جانبی و مرکزی آمیگدال بر تعدیل ذخیره...

متن کامل

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

نقش گیرنده های گلوکوکورتیکوئید آمیگدال و هیپوکمپ در فرایند ذخیره حافظه در موش بزرگ آزمایشگاهی

این مقاله، خلاصه ای از یافته های اخیر ما در مورد نقش گیرنده های گلوکوکورتیکوئید آمیگدال و هیپوکمپ در فرایند ذخیره حافظه در موش بزرگ آزمایشگاهی می باشد. در همه آزمایش ها، پس از جراحی و کانول گذاری، برای پی بردن به نقش گیرنده های گلوکوکورتیکوئید آمیگدال و هیپوکمپ از تزریق دگزامتازون به عنوان آگونیست و RU 38486 به عنوان آنتاگونیست اختصاصی گیرنده گلوکوکورتیکوئید به داخل هسته قاعده ای جانبی آمیگدال ...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
کومش

جلد ۱، شماره ۳، صفحات ۶۳-۷۰

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023